Om kwetsbare personen in onze samenleving te beschermen tegen het Coronavirus zetten wij maximaal in op online consultaties tot en met 3 april.
Uitzonderingen zijn cliënten waarbij tele-consultatie niet mogelijk is, of waarbij de begeleiding niet onderbroken kan worden omdat er anders decompensatie dreigt, waarvoor crisishulpverlening zal worden gezocht. Deze crisishulpverlening (mobiele teams, spoeddiensten, huisartsen,..) zijn reeds overbelast op dit moment, waardoor er alles aan gedaan moet worden om verdere overbelasting te voorkomen.
Om continuïteit van zorg te garanderen en de ziekenhuisdiensten zo veel mogelijk te ontlasten blijven deze patiënten welkom in de praktijk. Wij volgen in dat geval zeer nauwgezet de preventieve besmettingsmaatregelen op.
Een artikel van The Lancet zet de effecten van quarantaine op de mentale gezondheid van mensen op een rij (Brooks et al., 2020).
Verschillende aspecten dragen bij tot een verhoogd stress-niveau; de beperking van onze bewegingsvrijheid, onze geliefden tijdelijk niet meer kunnen zien en vastpakken, onzekerheid over onze eigen gezondheid en die van onze naasten, verveling, tegenstrijdige informatie, niet meteen aan alle voeding en medicatie geraken en financiële zorgen. Onze dagelijkse routine valt weg en we moeten zelf voor structuur zorgen, zowel voor onszelf als onze kinderen. We kunnen niet meer alles doen wat we anders doen om ons goed in ons vel te voelen. Velen van ons zijn aan het multi-tasken. Grootouders kunnen hun kleinkinderen tijdelijk niet meer knuffelen, de kinderen kunnen niet ravotten met hun vriendjes. Zorgverleners in de frontlinie moeten extra uren draaien, risico’s nemen, zich continu aanpassen. Hun collega’s die uitvallen door ziekte hebben vaak last van schuldgevoelens.
Het is heel menselijk om je in deze periode bij momenten neerslachtig en angstig te voelen, concentratieproblemen te hebben, geïrriteerd en vermoeid rond te lopen. Uit onderzoek blijkt daarenboven dat mensen met een psychiatrische voorgeschiedenis het extra moeilijk kunnen hebben, bijvoorbeeld omwille van een angstgevoeligheid of een verslavingsgevoeligheid. Ook hulpverleners hebben meer risico op klachten die ook na de crisis kunnen blijven aanhouden, zoals bijvoorbeeld vermijding van grote groepen mensen en overmatig vaak de handen blijven wassen.
Tekstbron: deels overgenomen van http://www.mikado-praktijk.be/2020/03/19/we-blijven-verbonden/
