Een artikel voor de psychotherapeut
Chris Van de Veire*
Samenvatting
Om kwaliteitsvolle psychotherapie te kunnen blijven aanbieden is een voldoende mate van welbevinden op het werk nodig. Het welbevinden van de psychotherapeut is afhankelijk van de mate waarin de (werk)omgeving zorg biedt enerzijds en van zijn eigen vermogen tot zelfzorg anderzijds. Het vermogen tot zelfzorg wordt hier niet gezien als het vermogen om zelf de eigen behoeften in te vullen maar wel als het vermogen om zelf stappen te zetten die maken dat een behoefte in de omgeving een antwoord vindt. De capaciteit om zorg te dragen en dus ook zorg te vrágen voor zichzelf is niet los te zien van de eigen geschiedenis en de kwetsbaarheden op vlak van invulling van de basisbehoeften.
Eén en ander wordt concreet uitgewerkt aan de hand van de behoeftetheorie van A. Pesso waarin vijf basisbehoeften onderscheiden worden: de behoefte aan ‘plaats’, ‘voeding’, ‘bescherming’, ‘steun’ en ‘begrenzing’.
Trefwoorden: zelfzorg, behoeftetheorie A. Pesso
Het volledige artikel vind je hier.
De samenvatting van het artikel wordt hier gedeeld met toestemming van het Tijdschrift Cliëntgerichte Psychotherapie en de auteur.
