Speltherapie

Speltherapie kan toegepast worden bij kinderen vanaf vier jaar. Net zoals volwassenen kunnen ook kinderen soms vast komen te zitten met zichzelf. Aanleidingen hiervoor kunnen vaak zeer uiteenlopend zijn: dit kan een scheiding van de ouders zijn, de dood van een geliefd persoon, het ervaren van stress en druk, leermoeilijkheden door bijvoorbeeld dyslexie en ADHD, etc.. Dit kan tot uiting komen in gedragsproblemen zoals agressie, zich terug trekken, zich somber voelen,.. Voor kinderen is het niet altijd makkelijk om te praten over hun problemen. Kinderen kunnen vaak ook niet exact verwoorden wat ze juist voelen.

Met speltherapie gaat men via een andere weg communiceren met het kind, namelijk via “het spel”. In hun spel uiten kinderen wat hen bezig houdt. Op deze manier kunnen ze hun problemen communiceren en vanop een veilige afstand beschouwen. Spel is als het ware de taal van het kind. Tijdens de therapie zal de speltherapeut de ruimte geven aan het kind om een vertrouwensband op te bouwen. Als er voldoende veiligheid is opgebouwd, kan het kind samen met de speltherapeut zijn problemen of moeilijkheden ontdekken. Tijdens het spelen zal het kind dan ook de kans krijgen om zijn moeilijkheden een plaats te geven. Bovendien leren kinderen nieuwe vaardigheden in de therapieruimte die ze later zelf kunnen uitproberen. Bijvoorbeeld wanneer een kind normaal onmiddellijk agressief en boos reageert wanneer het kwaadheid voelt, kan het kind leren zich eerst af te zonderen tot het zijn emoties voldoende onder controle heeft. De speltherapeut geeft het kind de ruimte om in een veilige omgeving te experimenteren met nieuw gedrag, te groeien en open te bloeien.

Tijdens de therapie wordt uiteraard nauw samengewerkt met de ouders. De ouders bekijken samen met de therapeut waar het moeilijk loopt. Ze krijgen handvaten aangereikt om beter met de behoeftes van hun kind te leren omgaan. Op deze manier kunnen kind en ouders samen groeien. Het is van uiterst belang dat er “als gezin” wordt samengewerkt. Want wanneer enkel het kind geacht wordt te veranderen, verandert er vaak niets. Er is altijd een reden waarom het kind zijn probleemgedrag blijft aanhouden.

We kijken bijvoorbeeld naar Jan. Jan is thuis vaak erg agressief: hij gooit met speelgoed, duwt zijn zusjes omver, gebruikt lelijke woorden… Jan is vaak erg gefrustreerd en heeft nog geen constructieve strategie ontdekt of ontwikkeld om hiermee om te gaan. Jan blijft deze frustraties ook de hele dag op school behouden. Hij doet erg zijn best maar het lukt hem niet om zijn rekenoefeningen af te maken. Hij doet zo zijn best maar krijgt geen extra hulp van de juf zodat hij tenslotte achterop raakt.

Als hij dan thuiskomt wordt van hem verwacht dat hij zijn rekenoefeningen alsnog afmaakt. Maar daar heeft hij totaal geen zin in. Als zijn ouders hem dan vragen dit toch te doen, wordt hij ontzettend boos. Papa weet niet dat hij hierover gefrustreerd is maar ziet enkel zijn zoon boos reageren. Hij houdt, zonder het zelf te weten, het probleemgedrag van zijn zoon in stand. Want als papa ziet dat zijn zoon boos wordt, wordt deze gestraft en moet hij naar zijn kamer. Het resultaat is dat Jan nog bozer wordt en zich onbegrepen voelt. Hij probeert wel zijn taken uit te voeren maar niemand helpt hem en dan lukt het ook niet.

In speltherapie gaan we op zoek naar de oorzaken en instandhoudende factoren van het disfunctionele gedrag van het kind. Er wordt aandacht besteed aan de zaken waar het kind moeilijkheden mee ervaart, hoe we het kind het beste kunnen ondersteunen en hoe we de vicieuze cirkel kunnen doorbreken.

Heeft u de indruk dat uw kind met zichzelf in de knoop ligt? Wilt u uw kind graag helpen maar weet u niet hoe dit aan te pakken, aarzel dan niet een afspraak te maken met de speltherapeut.

Bij Cura kunnen kinderen terecht bij Samantha van Wellen of Sophie De Somer.